Ben Y Jenerasyonundayım

Ben Y jenerasyonundanım. Diğer adı ile millennials. Yani 1980 ve 2000 yılları arasında doğan jenerasyon ve bizden önceki jenerasyonların hakkımızdaki kötü ve yanlış yorumlarından sıkıldım.

Yapıklarım adına bir önceki jenerasyondan özür dilemeyeceğim.

Onlara göre Y jenerasyonu tembel, bencil, teknolojiye bağımlı, egoist ve hiçbir şey yapmadan milyoner olmak isteyen bir jenerasyon. Peki bu bizim suçumuz mu?

Biz yaratmadığımız bir durumun içine sürüklendik. Küçükken bize hep “Ne istersen olabilirsin ne yapmak istersen yapabilirsin” dendi ama sonra bunun o kadar da doğru olmadığını gördük. Çünkü asıl bir önceki jenerasyon yapmak istediklerini yaptılar zaten. Bize ise geriye kalan parasız stajlar, okul ihtiyaçlarını karşılamak için saati 6 liralık part-time çalışmalar, berbat bir ekonomi ve küresel ısınma gibi şeyleri bıraktılar.

Bunları biz yaratmadık. Bize verildiler ve bizden bunları düzeltmemizi istiyorlar. Küresel ısınma bizim suçumuz değil ama bizim değiştirmemizi istiyorlar, tonlarca para yatırılan savaşları biz başlatmadık ama bizden bitirmemizi bekliyorlar. Elimizden gelenleri yapıyoruz, bozulan ekonomiyi düzeltme, küresel ısınmayı yok etme, ırkçılığı ortadan kaldırma, seksizmi ortadan kaldırma… Ama hey, telefonumda çok vakit geçiriyorum değil mi! Peki neden geçiriyorum biliyor musunuz? En baştan başlayacağım.

Bir işe ihtiyacım var hayatımı devam ettirebilmem için. Bunun için bir diplomaya, diploma için bir üniversiteye gitmem gerekiyor ve okul masraflarımı karşılamak için part-time bir işte çalışmam gerekiyor. Neden mi? Çünkü batırdığınız ekonomide çift maaş giren bir ev bile zor geçiniyor artık. Üniversiteye girmek için bir sınav koyuluyor önüme, hem de BÜTÜN derslerden. İlgi alanım olmayan dersin sorusunu bile çözmem gerekiyor. Diplomayı aldım. Ama o da ne, bir işe başvurmam için en az 3 yıllık deneyim mi istiyorlar? Bunu isteyen kim? Tek bir yabancı dil bile bilmeyen kişiler. Kimden istiyor, en az iki yabancı dil bilen benim jenerasyonumdan. Üniversite döneminde, bana hiçbir şey katmayan ve ayak işlerini yapıp zamanımı boşa harcadığım parasız stajlar da işe yaramıyor anlaşılan. Neyse ki geri kalan boş zamanımdan da fedakârlık edip başka işlere girmişim. Bu arada telefonumda çok takılıyordum değil mi? Gündem artık kâğıt üzerinden takip edilmiyor. Ama bunu “Nasıl e-mail göndereceğim” diyen patronuma anlatmam için önce mail adresinin ne olduğundan bahsetmem gerekiyor sanırım. Telefonumda çok vakit geçiriyorum, çünkü benim gibi gününün 12 saatini okul, part-time iş, staj, sınavlar ile geçiren ve buna rağmen istediklerini elde edemeyen arkadaşımın son paylaştığı instagram fotorğafının altına kalpli emoji koymam gerekiyor. Buna ihtiyacı var. Çünkü depresyonda, panik atağı ve ansiyetesi var ve suçlu kim? Bir düşünelim.

Irkçılıktan, kölelikten, sınıf ayrımında, cinsiyetçi ayrımdan şikayetçi olup düzeltmek için elimizden geleni yapıyoruz, bizden önceki jenerasyon ise “Y jenerasyonu çok şey isteyip, hiçbir şey yapmıyor" diyor. Siyahileri köleleştiren sizlerdiniz, kadınları ikinci sınıf vatandaş statüsüne koyan sizlerdiniz, ekonomiyi batıran, savaşları başlatan sizlerdiniz…

Ama yine de bizim jenerasyon bir şeylerden fedakârlık etmesi gerekiyor hala değil mi ki bir üst jenerasyon kendini iyi hissetsin.

Bu arada parayı savaşa yatırmak yerine eğitime ve yeni iş alanlarına yatırsanız bu bizler için daha güzel olur. Batırdığınız ekonomide iş bulmak için birbirimizi öldürmemize de gerek kalmazdı en azından.

Ben Y jenerasyonundanım ve ben sizin betimlediğiniz o tanıma girmiyorum ve kendi kafanızda kurup bana verdiğiniz sıfat yüzünden de özür dilemiyorum.